- ALAPAM
- ALAPAMdare vide supra. Sed et Alapam dandi, et aurem torquendi in testimonium, ritus alius occurrit in LL. Ripuarior. tit. 60. § 1. Si quis villam --- ab alio comparaverit, et testamentum accipere non potuerit, si mediocris res est cum 6. testibus --- si magna cum 12. ad locum traditionis accedat, et sic eis praesentibus pretium tradat et possessionem accipiat, et unicuique de parvulis alapas donet, et torqueat auriculas, et postmodum testimonium perhibeant. quod forte propterea factum, ut testes postmodum, cum in rei gestae testimonium advocarentur, in memoriam revocarent, se ibi loci alapis caesos aut auribus vellicatos esse, apud Eund. Vide quoque infra in voce Auris. Histriones porro os sibi percidi et alapis battui ut risum moverent, patiebantur, vide infra Latini alapis dignus: uti de ritu alapas infligendi servae quam unam in templum matronae introducebant, in Matralium Festo, ubi de eo. At per Alapam seu Colaphum contrariô ritu servos sibi fecit Ioculator quidam, qui dux viae fuerat Carolo M. pergenti in Italiam, contra Longobardos. Cum enim hic ab Imperatore veniam nactus esset petendi quod vellet, in monticulum quendam ascendens, cornu inflavit suum, et quam longe sonus pertigisset, agros hominesque sibi dari postulavit. Nec frustratus est eius votum Carolus: itaque descendens is, per viculos et arva, et interrogans, quos inveniebat, Audisti, inquit, sonitum tubae? Cui si dixisset, Etiam audivi, dabat illi mox colaphum dicens, Tu, inquit, es meus servus. Quô pactô satis amplum dominum sibi quaesivit: Servi autem, quos hôc pactô suos fecit, a cornu eius Transcornati dicti sunt, ut Idem ex Chron. Novaliciensi docet.
Hofmann J. Lexicon universale. 1698.